" Έπρεπε να σου γράψω για να σου πω πόσο σ' αγαπώ και νοιάζομαι για σένα.
Χθες σε είδα να περπατάς και να γελάς με τους φίλους σου.
Ήλπιζα ότι σύντομα θα με ήθελες να περπατήσω μαζί σου.
Γι' αυτό ζωγράφισα ένα ηλιοβασίλεμα να κλείσει τη μέρα σου
κι έστειλα μια δροσερή ώρα να σε αναζωογονήσει.
Περίμενα πότε θα με καλέσεις . . .
Συνέχισα να σ'αγαπώ . . .
Καθώς σε παρατηρούσα να πέφτεις για ύπνο χθες βράδυ, ήθελα τόσο πολύ να σ' ακουμπήσω.
.
.
Διέχυσα το φεγγαρόφως στο πρόσωπό σου, σταλάζοντας στα μάγουλά σου τόσα πολλά δάκρυα . . .
και δε σκέφτηκες τίποτα για μένα. Ούτε καν Το Όνομά μου .
Ήθελα τόσο πολύ να σε ανακουφίσω . . .
Την επόμενη μέρα έριξα μια λαμπρή ανατολή ηλίου σ' ένα υπέροχο πρωινό για σένα.
Εσύ όμως ξύπνησες αργά και βιαστικά για τη δουλειά . Ούτε που πρόσεξες.
Ο ουρανός μου συννέφιασε και τα δάκρυά μου ήταν η βροχή.
Σ' αγαπώ , ήθελα και πάλιν να σου πω . Ω ! Μόνο ν' άκουγες.
Πραγματικά πόσο σ' αγαπώ !
Προσπαθώ να στο πω με το γαλάζιο τ΄ ουρανού , με το χρυσό φως του ήλιου.
Ο άνεμος ψιθυρίζει την αγάπη μου δια μέσου των κορυφών των δέντρων
και τη διαχέει στα χρώματα των λουλουδιών.
Στο φωνάζω στο θόρυβο των νερών στα ποτάμια ,
και συνθέτω τραγούδια αγάπης , για να παίζουν, και να σου τραγουδούν.
Σε θερμαίνω με τις ακτίδες του ήλιου, και αρωματίζω τον αέρα με το γλυκό άρωμα της φύσης.
Η αγάπη μου για σένα είναι βαθύτερη από κάθε ωκεανό,
.
μεγαλύτερη από κάθε ανάγκη της καρδιάς σου.
Μόνο να μπορούσες να αντιληφθείς πόσο νοιάζομαι . . .
.
Ο πατέρας μου στέλνει την αγάπη Του . Θέλω να Τον συναντήσεις, να Τον γνωρίσεις .
.
Κι' Αυτός νοιάζεται για σένα. Οι Πατέρες έτσι είναι.
.
Νοιάζονται , και πονούν για τα παιδιά τους .
Γι' αυτό, σε παρακαλώ, κάλεσέ με σύντομα. Δεν έχει σημασία πόσο χρόνο θα πάρει.
Θα περιμένω , όσο κι΄ αν χρειαστεί . . . γιατί σ' αγαπώ !
.
Ο φίλος σου Ιησούς . "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου